W sobotę 19 września 48 osobowa grupa uczniów, rodziców i nauczycieli uczestniczyła w wycieczce na Luboń Wielki. Ten szczyt Beskidu Wyspowego położony na wysokości 1022 m n.p.m. nieopodal Rabki był celem naszej wycieczki. Żółty szlak wymagał od uczestników dużej koncentracji, odwagi i wytrwałości. Sprawy nie ułatwiała mgła, krople deszczu spadające z drzew i śliskie kamienie. Wszyscy dotarli na szczyt Lubonia gdzie otrzymali pamiątkową plakietkę oraz książeczkę GOT. Odpoczynek w schronisku trwał godzinę, po zrobieniu grupowego zdjęcia zaczęliśmy schodzić szlakiem niebieskim. Ostatni odcinek zejścia szliśmy bez szlaku. Po dotarciu do „Zakopianki” z radością powitaliśmy podjeżdżający autokar. W czasie naszej wędrówki spotkaliśmy 10 salamander plamistych. To jest dobra wiadomość, okazuje się że w rejonie Lubonia Wielkiego te sympatyczne płazy mają się całkiem dobrze. 10 października następna wycieczka – może Turbacz, może Hala Krupowa? do zobaczenia ! Zobacz zdjęcia
Panie dyrektorze zastanawialiśmy się co to za duży kamień-
”
Wielokrotnie chodząc z Naprawy na Luboń Wielki zastanawiałem się co to może być i z jakiego okresu pochodzi.
https://lh6.googleusercontent.com/-t-G-zwuj7Yo/StIdPOxno5I/AAAAAAAAYt0/3eJBPrbUw6Q/s800/DSCN2064.JPG
Dziś przeglądając stary rocznik „Wierchów” (1957) trafiłem na taką informację:
O nowych znakach rytych ? na starym szlaku.
Turyści wędrujący niebieskim szlakiem z Naprawy na Luboń Wielki (zwany przez mieszkańców Skomielnej Białej ?Biernatką?) spotykają w odległości 15 minut od triangułu na Luboniu Małym (870m) przydrożny głaz z wyrytym krzyżem, literami ?BL? i miniaturowym obrazkiem Matki Boskiej umieszczonym nad znakami w okrągłym wydrążeniu skały za szkłem. Kamień ten, długości ok. 1 m wysokości, o bokach ok. 40 cm, w środku 60 cm, położony jest ukośnie do drogi w ziemi i posiada z lewej strony (zachodniej) niewielką szczelinę.
Autorem tych znaków, jak stwierdziłem we wsi Skomielnej Białej jest jej mieszkaniec, niejaki Ludwik Bal, który wykonał tę pracę w roku 1954 ? jako pasterz ? dla zabawy. Fakt ten potwierdza słuszność uwag i spostrzeżeń St. Leszczyckiego (Wierchy, tom IX, ?Znaki ryte na głazach w Beskidzie Wyspowym).
Znaki na omawianym kamieniu są o tyle ciekawe, że istnieje tendencja dorobienia do nich przez okolicznych pasterzy ? współczesnej już legendy o ukrytych pod nim w czasie ostatniej wojny ? pieniądzach wojskowych. Gadka ta jest jednak tylko zaktualizowaniem starej skomielniańskiej legendy.
J. Gąstoł
Źródło: Wierchy, rok XXVI, str.297, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków 1957
„Picie wódki, to jest wprowadzanie elementu baśniowego do rzeczywistości.”
Jan Himilsbach
Bardzo dziękuję za informację, jak widać każda wycieczka może wzbogacać naszą wiedzę i tak w rzeczywistości jest. Pozdrawiam, Tadeusz Włodek.