Zdjêcie:  Makalu strona zachodnia

MAKALU (8485 m n.p.m.) Nazwa najprawdopodobniej oznacza Wielkiego Czarnego - przydomek boga Sziwy (bóg zła). Od wierzchołka odchodzą cztery granie (północna, północno - zachodnia, południowo - wschodnia, wschodnia). Szczyt jako pierwsi zdobyli Francuzi Jean Couzy i Lionel Terray 15 maja 1955 roku. Z Polaków pierwszego wejścia dokonał J.Kukuczka zdobył szczyt samotnie 15 października 1981 roku.

W roku 1884 topografowie z Survay of India oznaczają górę jako Khamba Lung, od nazwy tybetańskiego regionu Khamba. Pochodzenia dzisiejszej nazwy pozostaje niejasne, prawdopodobnie słowo Makalu wywodzi się od sanskryskiego maha-kala, przydomku Śiwy. Nie ma jednak co do tego pewności. Góra ma stanowić tron bóstwa. Wyrażenie maha-kala można by również przetłumaczyć jako Wielki Czarny lub Wielka Czerń, co mogło by się odnosić po prostu do wyglądu góry.

1921 - rekonesans Brytyjczyków od strony Tybetu;
1951 - Hillary i Shipton u podnóży szczytu - rekonesans;
1952 - Hillary i Shipton podchodzą pod szczyt po nieudanej próbie zdobycia Cho Oyu, szefem wyprawy był Shipton;
1954 - wyprawy amerykańska i brytyjska - pierwsza próba zdobycia szczytu;
1954 - jesień - wyprawa francuska, zdobycie pobliskiego Chomo Lonzo 7797 m n.p.m.;
1955 - maj - wyprawa francuska - szef: Jean Franco, Jean Couz, Lionel Terray, G.   Magnone, Gyaltsen Sherpa, J. Bouvier, S. Coupe, P. Leroux, A. Vialatte. Trzy zespoły - dziewięciu wspinaczy - osiągają szczyt;
1970 - wyprawa japońska - wejście;
1971 - wyprawa francuska - wejście;
1975 - wyprawa jugosłowiańska - wejście

Zdobyty w 1955 przez Francuzów (J. Couzy, L. Terray), pierwsze polskie wejście - J. Kukuczka, 1981